Matsuo Basho

Sekang Wikipedia, Ensiklopedia Bebas sing nganggo Basa Banyumasan: dhialek Banyumas, Purbalingga, Tegal lan Purwokerto.

Matsuo Basho (lair nang Mie, 1644 – seda nang Osaka 28 November 1694) kuwe sastrawan Jepang.

Karya[sunting | besut sumber]

  • Kai Ōi (1672)
  • Edo Sangin (1678)
  • Inaka no Kuawase (1680)
  • Tōsei Montei Dokugin Nijū Kasen (1680)
  • Tokiwaya no Kuawase (1680)
  • Minashiguri (1683)
  • Nozarashi Kikō (1684)
  • Fuyu no Hi (1684)
  • Haru no Hi (1686)
  • Kawazu Awase (1686)
  • Kashima Kikō (1687)
  • Oi no Kobumi, Utatsu Kikō (1688)
  • Sarashina Kikō (1688)
  • Arano (1689)
  • Hisago (1690)
  • Sarumino (1691)
  • Saga Nikki (1691)
  • Bashō no Utsusu Kotoba (1691)
  • Heikan no Setsu (1692)
  • Fukagawa Shū
  • Sumidawara (1694)
  • Betsuzashiki (1694)
  • Oku no Hosomichi (1694)

Pranala jaba[sunting | besut sumber]