Imam Syafi'i

Sekang Wikipedia, Ensiklopedia Bebas sing nganggo Basa Banyumasan: dhialek Banyumas, Purbalingga, Tegal lan Purwokerto.
Ahli hukum Islam
Zaman keemasan Islam
Jeneng: Abū ʿAbdullāh Muhammad bin Idrīs asy-Syafiʿī
Lair: 767, Gaza, Palestina
Seda: 820, Fusthat, Mesir
Aliran/tradisi: Sunni Syafi'i
Minat utama: Fiqih
Gagasan penting: Evolusi fiqih
Pengaruh sekang: Imam Malik[1]
Bismillahir Rahmanir Rahim

Kaca kiye dadi bagiane sekang
Islam Sunni

Jeneng Lengkap

Ahl as-Sunnah wa’l-Jamā'ah
أهل السنة والجماعة‎


Rukun Iman

TauhidAl-Qur'anMalaikat
NabiKiamat
Qada dan Qadar


Rukun Islam

SyahadatSalat
ZakatPuasaHaji


Khalifah Ar-Rasyidin

Abu BakrUmar bin al-Khattab
Utsman bin AffanAli bin Abi Talib


Fiqh (Syariat)

HanafiSyafi'i
MalikiHanbali
Ahlul Hadits


Aqidah

MaturidiAsy'ariAthari


Gerakan Modern

BarelwiSalafiDeobandi


Hadits

Sahih BukhariSahih Muslim
Al-Sunan al-Sughra
Sunan Abu Dawud
Sunan al-Tirmidzi
Sunan bin MajaAl-Muwatta
Sunan al-Darami

Abū ʿAbdullāh Muhammad bin Idrīs asy-Syafiʿī utawa Muhammad bin Idris asy-Syafi'i (basa Arab: محمد بن إدريس الشافعي) sing kondang panggilane Imam Syafi'i (lair Gaza, Palestina, 150 H/767 - wafat Fusthat, Mesir 204 H/819 M) yakuwe sawijine mufti gede Islam Sunni karo uga pendiri Mazhab Syafi'i. Imam Syafi'i uga golongane sedulur Rasulullah, kae golongane jeronane Bani Muththalib, yakuwe keturunan saking al-Muththalib, sedulure saking Hasyim, simbah Muhammad.

Waktu umur 20 taun, Imam Syafi'i lunga ke Madinah kanggo meguru ke ulama gede waktu kae, Imam Malik. Rong taun seteruse, kae uga lunga ke Irak, kanggo meguru maring murid-murid Imam Hanafi nang kana.

Imam Syafi'i duwe rong dasar sing beda kanggo Mazhab Syafi'i. Sing pertama arane Qaulun Qadim, lan sing keloro Qaulun Jadid.

Referensi[sunting | besut sumber]

  1. The Origins of Islamic Law: The Qurʼan, the Muwaṭṭaʼ and Madinan ʻAmal, by Yasin Dutton, pg. 16.